Ronddwalen
teveel mensen met
harten van steen
fraaie perfectie
soms een zonnestraal
soms een glimlach
meestal van een kind
nog onbedorven
nog echt zichzelf
er verwringt veel
tijdens de groei
naar volwassenheid
de goede gaven
die elk mens heeft
hem daarmee zo
uniek maken
raken uit het zicht
ondergesneeuwd
niet meer passend
bij de ander
jezelf kwijt zijn
onderschoffelen
om de lieve vrede
oneerlijk leven
komt teveel voor
daar tussen dwalen
is peinzend lopen
tussen de wanden
van versteend verdriet
daartussen dwalen
is verwerken
wat je ziel raakt
en erom huilen
van binnen schreeuwen
om zoveel leed
onvolwassen leven
verdord in de knop
nooit uitgekomen
geen enkele moed
voor wat echt moet:
vechten voor lèven
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Vrijdag, december 30, 2005 22:02 |
| ach... blijf geloven in het goede in de mensen... want het is er nog! liefs, mathilde |
|
| m@rcel: | Vrijdag, december 30, 2005 14:04 |
| prachtig geschreven Riann heel mooi Liefs m@rcel |
|
| hiljaa: | Vrijdag, december 30, 2005 11:31 |
| het leven bestaat uit vechten om iets te bereiken! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Niniki: | Vrijdag, december 30, 2005 11:29 |
| Goed gedaan zeg! Die tegenstellingen verwerkt in één gedicht! Knuffie Nini |
|
| Peter van der Linden: | Vrijdag, december 30, 2005 11:11 |
| Als kind droom je van mooie dingen, wat je later zult doen, wat je wilt worden enz. Maar die dromen komen zelden uit. De werkelijk is vaak anders, de wereld keihard. En jij moet de kracht hebben om daar tegen te vechten. Fijne dag verder. Liefs en een knuf van, Peter. |
|
| remie: | Vrijdag, december 30, 2005 07:48 |
| mooi Riann...liefs Remie | |
| elze: | Vrijdag, december 30, 2005 02:29 |
| moeilijk dit Rianne knuffel |
|
| flowers: | Vrijdag, december 30, 2005 01:48 |
| heel mooi!!! liefs en knuff. flowers |
|
| mums: | Vrijdag, december 30, 2005 00:40 |
| mooi maar vind het persoonlijk jammer dat je hem zo onderelkaar hebt gezet. leest niet lekker weg. liefs mums |
|
| Rien de Heer: | Vrijdag, december 30, 2005 00:30 |
| Meestal hou ik niet zo van die lange gedichten, maar dit is echt een hele mooie..... Groetjes, Rien. |
|
| erje: | Vrijdag, december 30, 2005 00:26 |
| tieste overdenkingen die ongetwijfeld op waarheid berusten zo hard als steen of zo hard als ijs en dat kan weer ontdooien, dat moet je de kracht en de moed geven om te vechten voor dit leven kijk niet teveel naar het verleden maar kijk vol glorie uit naar het nieuwe jaar liefs erje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2005 | ||
| Thema's: | ||