de autistische tics.
ik tik, ik tik mee op de maat
de maat die ook door m'n hoofd heen slaat
het maakt me rustig, het is zo fijn
en eventjes voel ik geen pijn
ik schud heen en weer
het doet bijna zeer
mooie beelden schieten door mijn hoofd
eindelijk niemand die me van mijn gedachten berooft
ik loop nu mijn kamer op en neer
steeds hetzelfde stukje heen en weer
ik hoop dat deze gedachtes altijd zo kunnen zijn
want, echt waar, ik voel me zo fijn
de maat die ook door m'n hoofd heen slaat
het maakt me rustig, het is zo fijn
en eventjes voel ik geen pijn
ik schud heen en weer
het doet bijna zeer
mooie beelden schieten door mijn hoofd
eindelijk niemand die me van mijn gedachten berooft
ik loop nu mijn kamer op en neer
steeds hetzelfde stukje heen en weer
ik hoop dat deze gedachtes altijd zo kunnen zijn
want, echt waar, ik voel me zo fijn
Reacties op dit gedicht
| am I still alive: | Vrijdag, december 30, 2005 10:13 |
| mooi geschreven!!! en herkenbaar, ik heb een broer die autistisch is ;) sterkte... liefs mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mar*eke | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2005 | ||
| Thema's: | ||