het spijt me
het spijt me dat ik zeg
dat ik je haat.
dat is niet wat ik bedoel,
maar het is gewoon dat
het nu niet gaat.
en dan ben ik boos,
en heb ik geen grip op mijn gevoel.
ik wil niet schreeuwen,
en niet gillen.
maar met praten
lijk ik de woorden niet te vinden
en mijn gevoel
lijkt er uit te willen.
want van binnen brand de pijn,
en is er steeds die onmacht,
ben ik wie ik niet wil zijn.
blijft mijn dag als maar nacht..
Reacties op dit gedicht
| Riann: | Zaterdag, december 31, 2005 12:56 |
| Blijf jezelf lieverd..en op een dag kun je schreeuwend al je woede en verdriet een plekje geven...Mooi geschreven een dikke knuffel van mij | |
| manik: | Zaterdag, december 31, 2005 12:28 |
| ja soms schreeuwen we ook al willen we anders .Heb dit zelf ook gehad nu ben ik meer mezelf luister niet naar andere dat werkt voor mij schreeuw bijna niet meer en leef makkelijker fijne dagen Hennie | |
| *~°Lexa°~* : | Zaterdag, december 31, 2005 12:23 |
| Prachtig geschreven... Kan me er soms wel in vinden Sterkte Greetz |
|
| *Emms*: | Zaterdag, december 31, 2005 11:32 |
| Heel mooi en herkenbaar gedicht.. Knuffel en Liefss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: klein*sprookje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2005 | ||
| Thema's: | ||