Oren al wel. 


                          De Merel zingt zijn winterliedje
                              hoog in de boom die bladloos staat
                              en hem als een bewegende zwarte knot erin
                              mij laat zien, want ik heb nog geen lenzen in.
                              maar oren wel; 'kwaak, kwaak...'.
                          Vandaag zit ik op het balkon aan de voorzijde
                              in de sneeuw sissende druppels vallen
                              het voelt helemaal niet koud
                              in de ochtend is het, negen-uur-zoiets
                              en de Merel zingt; 'Kraak, kraak...'.

                          Ik moet nog vragen aan C. hoe ze heten wil
                              van naam als ze weereens verschijnt
                              in mijn denken als ik schrijf, nog even maar wat
                              tijd verdoen, voor zij en mijn liefje zo ontwaakt
                              koffie twee zit nog in het Senseo ding, en
                              het winterlied waa waadt.
                          Een simpeler gedichtje te schrijven bedacht ik me
                              toennet toen ik online van oorlam een kleintje las
                              niet steeds alles van zo zwaar te bevallen
                              iets verrassend helders zoals die kleine was,
                              zo heerlijk duidelijk slechts wat gekraak...

                          Elk klein ding geeft al genoeg nietwaar?
                              de starre logge vloek heeft geen partij aan losse
                              kwieke blijdschap; wordt altijd overtroefd
                              warmende doek voor het half nog kille ochtend-lijf
                              kinderen steken vuurwerk af, de Merel is nu zoek.
                          Zometeen als ik al wat wakkerder ben
                              zal ik het haar meteen eerst even vragen
                              tweede sigaret en snotterende neus
                              ik denk wel dat ze een leuke kiest
                              Meeuwen in de lucht, de Merel is ook terug;
                              pruttelend van mompeltjes; tju tju tju tju tju...

                          Of ik een jaarwisselingsgedicht zal schrijven?
                              of omdat dat gewoon ook als dit zal zijn?
                              deze beschouw als dat gedicht?
                              loop ik, mompelend van prutteltjes
                              ff fíéeeeeuw...Senseo waards terug
                              ja, maar oren al wel; vuurpijl door de lucht...


                                                                                                    
                                                                                                                                             31'12'2005.