Van oud in nieuw
Ze strompelt met gekromde rug haar laatste tellen uit
De ogen staan op tranen maar haar wangen glimmen ~guit~
Het jaar is naar de kloten, ook die strofe deed een duit
In ’t zakje van het leven, dat straks weer opnieuw ontspruit
Toe Mensen leef je leven levend in vooral wat luchtig zijn
Ga het Nieuwe Jaar omarmen met veel liefde, geen venijn
Ook al plas je elke morgen wel een scheut of drie azijn
Laat ze komend jaar eens smaken naar Framboos en Mandarijn
© Koos Op de drempel van 2005