Lieve schat,
ik voel met je mee.
Ik weet hoe het is,
en het is gemeen!

Maar je kunt er niks aan veranderen,
gebeurt is gebeurt en gedaan is gedaan.
Je wilt het niet weten.. ik weet het,
de werkelijk is té onaangenaam.

Maar je moet het onder ogen zien,
je moet het maar nemen zoals het is.
Want het is gewoon niet anders,
wat gebeurt is is geschiedenis.

Probeer het maar te vergeten,
Ookal is dat erg lastig.
Probeer verder te gaan,
word vooral niet te neerslachtig.

Ik weet dat je dit niet wilt horen,
want ik weet waar je in zit.
Je wilt niet al die "goede" hulp,
je wilt gewoon een beetje begrip.

Lieve moppie ik begrijp je,
ik heb hetzelfde meegemaakt.
geloof me! na een tijdje gaat het beter,
maar het leven is nóóit volmaakt!