Bol vol braille
Ooit koloniseerde 'n blindeman
de werkelijkheid even
met zilverwitte tapis-plain
braille van deze bol
's Ochtends
vlak na de avond
kijk ik uit het raam
naar zijn jaarlijkse opmars
Naast m'n trein
rijdt puffend
het bedekte landschap
voorbij
Ondertussen blaast goddeloze inspiratie
witte letters weg naar de metropolen
m'n eindbestemming en
giet z'in een zin
Sneeuw is nooit
enkel wit
Ginds pikt de poedersneeuw
ook nog
als shampoo in de ogen
van onderkoelde daklozen
de werkelijkheid even
met zilverwitte tapis-plain
braille van deze bol
's Ochtends
vlak na de avond
kijk ik uit het raam
naar zijn jaarlijkse opmars
Naast m'n trein
rijdt puffend
het bedekte landschap
voorbij
Ondertussen blaast goddeloze inspiratie
witte letters weg naar de metropolen
m'n eindbestemming en
giet z'in een zin
Sneeuw is nooit
enkel wit
Ginds pikt de poedersneeuw
ook nog
als shampoo in de ogen
van onderkoelde daklozen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Verilan | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||