Vannacht voelde ik het weer
de angst greep om heen
slingerde me keer op keer
mijlenver weg
de diepte in, helemaal alleen.
In het duistere gat
begon ik te klimmen
de wanden veel te glad
zodat ik bijna bovengekomen
opnieuw kon beginnen.
Daarna, uitgeput, ik zag het licht
inhaleerde de frisse lucht
en met een vederlicht gewicht
kwam ik weer boven
de angst was voor me gezwicht!