Rust
Ik lig hier alleen
zonder iemand om me heen.
De pijn die ik voel,
pijn overal
en dan...
Leegte,
rust,
geen pijn meer.
Iemand roept mij,
het licht lonkt
en dan...
niets meer.
Rust,
Voor altijd.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: marika | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||