ons gevecht
een gevecht,
niet met woorden niet met daden,
een gevecht van ons twee,
diep van binnen,
zie ik je verdriet,
je verscholen woorden,
die je niemand zeggen kan,
iedereen denkt aan zich eigen,
maar mij gebroken hard zien ze niet,
waneer de strijd is gestreden,
neem ik afscheid van het eeuwige masker dat ik draag,
kijk ik in de spiegel,
mischien dat ik mezelf weer herken,
steeds opnieuw beginnen,
maar nooit een resultaat,
elke keer weer wachten,
maar de stilte blijft,
iedereen zo egoistisch
maar de pijn lijken ze niet te zien...
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Dinsdag, januari 03, 2006 10:28 |
| stil makend en ik wens veel kracht en steun, groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lufsnoes21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||