Herken jezelf
Een heldere lach sprak waar ik naar verlang,
Dat waar tijd en ruimte mij heeft beleefd,
Haar woorden zijn voor mij de samenhang,
Dat eeuwigheid altijd een begin heeft..
Wat nergens op is gebaseerd is mijn streven,
Laat mij in mijn eigen beelden varen,
Dat niemand geheel op zichzelf is gedreven,
Want iedereen past een deel van de ware..
Wij zijn uitsluitend in ons eigen gezelschap,
Dat wat komen ging was onontkoombaar wennen,
In de stilte die hing werden wij betrapt,
Dat zonder masker we elkaar niet zouden herkennen..
Dat waar tijd en ruimte mij heeft beleefd,
Haar woorden zijn voor mij de samenhang,
Dat eeuwigheid altijd een begin heeft..
Wat nergens op is gebaseerd is mijn streven,
Laat mij in mijn eigen beelden varen,
Dat niemand geheel op zichzelf is gedreven,
Want iedereen past een deel van de ware..
Wij zijn uitsluitend in ons eigen gezelschap,
Dat wat komen ging was onontkoombaar wennen,
In de stilte die hing werden wij betrapt,
Dat zonder masker we elkaar niet zouden herkennen..
Reacties op dit gedicht
| Alter_Ego: | Woensdag, januari 04, 2006 01:08 |
| en dat moet je niet hebben... zeker niet op de late avond sjieke rijmwoorden truste AE |
|
| MayadeBij*: | Dinsdag, januari 03, 2006 21:28 |
| Dit soort teksten kan ik niet genoeg lezen.. Bijzonder mooi. Kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Rimailleur | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||