Ik koester jou woorden
mijn hand strek ik uit
de regenboog kleuren
die straal ik voor je uit
Jou pad loopt over rozen
die ik voor je strooi
ik kleur al je dagen
en maak ze zo mooi
Ik laat je altijd lachen
zelfs dronken kan het niet stuk
en schiet een kanon
met blaadjes geluk
Ik speel je toekomstmuziek
en bouw aan tevredenheid
kleine genietmomenten des levens
die willen we niet kwijt
Ik blijf met je dwalen
in t donker en licht
en geef je in t leven
een duidelijker zicht
m@rcel: | Woensdag, januari 04, 2006 18:46 |
heel mooi Liefs m@rcel |
|
Reiger: | Woensdag, januari 04, 2006 14:43 |
Erg mooi.... | |
Niniki: | Woensdag, januari 04, 2006 11:54 |
mooi verwoord, maar je bent wel erg overtuigd van jezelf. Niet elk pad gaat over rozen zonder doornen, toch? Knuffie Nini |
|
Oorlam: | Woensdag, januari 04, 2006 11:41 |
:) leuk gedicht | |
Annemieke van der Ven: | Woensdag, januari 04, 2006 09:37 |
Toe maar ....festival der liefde... Liefs Annemieke |
|
erje: | Woensdag, januari 04, 2006 09:36 |
een mooi hoopvol gedicht maar pas op met schieten als je dromken bent liefs erje |
|
mamsiemomo: | Woensdag, januari 04, 2006 09:15 |
Heerlijk geschreven.... Liefs, Mo | |
moonwoman: | Woensdag, januari 04, 2006 08:53 |
mooi! Lieve groeten |
|
Auteur: remie | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 04 januari 2006 | ||
Thema's: |