Ik & ik
Ik blijf wachten, tot ik weet wat het is.
Zenuwen gieren door mijn lijf.
Ik vind het geheel niet logisch.
Zonder dat ik wist waarom
Zomaar ineens
Ging ik zitten om nooit meer op te staan.
gevangen op de grens
tussen mij en mijn spiegelbeeld.
Spiegels praten niet.
Reacties op dit gedicht
| *jessica*: | Woensdag, januari 04, 2006 10:59 |
| mooi verwoord... maar je mag ook wel weer opstaan en gaan lopen.. liefss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Debb | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||