Langzaam schuif ik
Het gordijn van regendruppels opzij
Om zo in een wereld te stappen
Waar zelfs een eenhoorn me begrijpt
Zwevend over rivieren
Met een waternimf aan mijn zij
De tijd neemt me mee
Gepixieerd, nog een keer
Een bries door mijn natte haren
Geblazen door elf nixies
Zittend onder een hazelaar
Hopend dat hij me wat schenkt
Een leven waar ik van droom
Hier in dit elfenoord
Er is niet enkel onheil
Maar ook wijsheid waar ik in geloof