papa..

kan het je wat schelen
hoe ik me zoal voel
wat ik zoal in het leven doe
wand geloof me of niet
soms ben ik ook even levensmoe

doet het je wat
als ik zeg dat ik niet van je hou
die brief dat je schijf
ik die woorden niet vertouw

geloof je als ik zeg
je deed mij pijn
en echt meen je dan op recht
dat je voor mij een vader zal zijn

papa..
in die zes jaar,
heeft mij leven niet stil gestaan
ik ben gevallen
maar ben altijd weer op gestaan

maar nu op het moment lukt mij dat niet
ik verstop me achter een lach
maar heb ook verdriet

blijf de goeie dingen zien
maar zie het slechten ook
snap soms niet waarom ik dit verdien
toch heb ik hoop

papa..

zal het jou wat schelen
als het leven mij teggen zat
ik niets meer kon bereiken
ik geen leven had

nee het kan jou niks schelen
naar zes jaar,
kan je niet meer om mij geven

naar die zes jaar
ben ik het goeden in jou vergeten
en he ik nu einderlijk mij eige leven