Vochtexplosie
Bijna, weer terug bij af,
heel sneaky, want het vocht is laf…
Verstoppend in al mijn lichaamsdelen,
buik, maag, handen en mijn venen…
Slechts helemaal op het laatst,
zit het pas in mijn benen…
Maar dan, is het gevaar al zo groot
dat ik moet vrezen voor leven,
misschien zelfs voor mijn dood…
Deze vuile sniper, hij wacht
tot ik de fout in ga…
Wachtend, tot ik de grenzen vertreed,
dan komt de explosie, met al zijn leed…
Benauwdheid, kort van adem, misselijkheid,
zelfs het onbeschofte boer gedrag…
Heel sneaky, deze sniper, hij sluimert,
maar kent zijn tijd,
wacht af en slaat toe,
met een hele grote slag…
Een tijd weer uit balans,
meer pillen moeten slikken…
Ik wil graag, lijk door vermoeidheid
in het vocht te stikken…
Het vochtgehalte gaat wel naar benee,
vrij snel, met een pilletje of twee…
Wachtend op een nieuwe kans,
voor mij rest de vraag???
Ontspring ik dan weer de dans…
John…
Ik voel me als een Hansje Brinker,
met de inzet het vocht,
als een persoonlijke strijd…
Hansje is pure fictie,
voor mij: de keiharde werkelijkheid…