ben nooit vergeten hoe je klonk
brieven, liedjes en gedachten
meer was niet te delen
misschien alleen je bed
je hand ging te vaak door m'n haren
om het nu alweer te kammen
ik wilde doodgaan in je armen
doodgaan als we oud en grijs waren
aan je vingers schoof ik ringen
zodat je mij niet kon vergeten
en soms fluisterde ik geheimen
om samen te bewaren
liefste lieveling, ons hart week
en zwart van al die vreemden
breek steeds vaker in gedachten
nooit vergeten hoe je lachte