Mama, ik wil geen ruzie…
Mama ik wil geen ruzie,
ik vind het echt niet leuk.
Het tegen jou schreeuwen,
horen hoe je terug schreeuwt.
En waar gaat het meestal over?
dat weet ik vaak niet eens.
Kleine dingen, kleine woorden,
maar op de verkeerde “toon”.
Daar kun jij dus niet tegen,
dat weet ik ook wel.
Ik doe het niet expres,
het gebeurt gewoon.
Daarna zit ik op m’n kamer te huilen,
rug tegen de verwarming, kat op schoot.
Ik hoor je de trap op komen,
je wil het goed maken, tegen me praten.
Je vraagt, waarom? Waarom doe je het toch?
Vind je het leuk? Vind je het leuk om ruzie te hebben?
Nee mama, dat vind ik niet, ik voel me heel erg rot,
maar toch gebeurt het telkens weer.
Mama, ik wil geen ruzie!!!