Elke dag
Ik kijk in de spiegel en zie me zelf staan
Ik vraag me af waarom we bestaan
Elke dag vecht ik voor een gelukkig leven
Het is moeilijk om mezelf helemaal te geven
Niemand die snapt wat ik voel
Niet iemand die begrijpt wat ik nou bedoel
In mijn leven sta ik soms alleen
Want wat ik voel, voelt niet iedereen
Ik bent verdwaalt in een doolhof in mijn hoofd
En mijn hart is het enigste deel wat er nog in gelooft
Kon ik het maar schreeuwen,of zeggen
Maar mijn gevoel valt gewoon niet uit te leggen.
Ik vraag me af waarom we bestaan
Elke dag vecht ik voor een gelukkig leven
Het is moeilijk om mezelf helemaal te geven
Niemand die snapt wat ik voel
Niet iemand die begrijpt wat ik nou bedoel
In mijn leven sta ik soms alleen
Want wat ik voel, voelt niet iedereen
Ik bent verdwaalt in een doolhof in mijn hoofd
En mijn hart is het enigste deel wat er nog in gelooft
Kon ik het maar schreeuwen,of zeggen
Maar mijn gevoel valt gewoon niet uit te leggen.
Reacties op dit gedicht
| written words: | Donderdag, januari 05, 2006 14:20 |
| Heej Mooi geschreven, ik kan me er in herkennen, iedereen wel denk ik.. Als je wilt mag je me wel mailen. KUS. |
|
| _*missDiamond*_: | Donderdag, januari 05, 2006 13:31 |
| ..mooi... blijf pr0beren te leven | |
| dishesqueen: | Donderdag, januari 05, 2006 13:21 |
| mooi en herkenbaar....keep your head up!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sanne. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||