Mijn alleen zijn, verloren
De manier waar op jij lacht
en zachjes tegen mij praat
brengt de vlinders weer tot leven
die ik was kwijt geraakt
De vlinders in mijn buik
voelen zo goed aan
hou me stevig vast
en laat me nooit meer gaan
met geen woord is uit te leggen
de kracht die jij mij hebt gegeven
en ik weer rustig verder
op mijn roze wolkje kan zweven
Reacties op dit gedicht
| cursed serpent: | Donderdag, januari 26, 2006 11:40 |
| vet sweeeeet :D kusjes en hvj |
|
| brinkieloontje: | Donderdag, januari 05, 2006 18:17 |
| Geniet ervan meid, je verdient het! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Luna_Aileen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||