Zonder jouw lach.
Gesloten
in de ogen,
zijn je lippen
mij een vraag.
Zonder sporen
van jouw lachen
noch het horen
van jouw stem,
is de wereld
mij een raadsel,
dat ik niet langer
willen ken.
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Vrijdag, januari 06, 2006 13:22 |
| sterk geschreven, ondanks de verdrietige toon gr kerwin |
|
| Cheeke: | Vrijdag, januari 06, 2006 13:00 |
| Prachtig mooi! Met bewondering gelezen! Liefs, Cheeke |
|
| switi lobi: | Vrijdag, januari 06, 2006 11:26 |
| Zo mooi......liefsliefs, switi lobi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||