Nu ben ik aan de beurt.
Mijn vrienden zijn al weg.
Een ziekte knaagt aan mij.
Jan Campert's lieflijkheid
van lucht en land
gaat nu mijn lijf voorbij.
Eerst tel ik maanden af,
maar weldra tel ik weken.
Ik tel in 't ledikant mijn leven af
tot ik zal zijn bezweken.
Een ziekte vreet in mij, onhoorbaar,
zonder pijn.
Ik lig,
ik bid
en ik verklein
tot dat ik op zal zijn.
HIJ&ZIJ: | Vrijdag, januari 06, 2006 16:24 |
Hey getver, is beterschap hier nog op zijn plaats? |
|
ana (stacia): | Vrijdag, januari 06, 2006 14:34 |
Pakkend ... deze stijl ligt me wel. Nuchter zonder pathos en toch boordevol gevoel. Mag ik toch hopen op beterschap voor jou ? liefs ana |
|
Auteur: Huub Hoek | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 06 januari 2006 | ||
Thema's: |