Mijn vertwijfeling
Zwarte slierten omringen me
Van donker tot duister
Touwtrekken om mijn ziel
Dan komt vanuit de verte
een helpende hand van licht
en die verdrijft het duister
Opeens verdwijnt het licht
en ben ik weer alleen op een plek
waar geen licht of donker is
Ik zie, maar tochj ook niet
Ik voel, maar raak niks aan
ik loop zonder vooruit te komen
Vertwijfeld sluit ik mijn ogen
en denk aan het licht
hoop tegen beter weten in
mulke: | Woensdag, oktober 24, 2007 19:39 |
mooi edicht | |
cest-moi: | Zaterdag, januari 07, 2006 14:48 |
poeh echt super mooi.. om stil van te worden!! herkenbaar ook.. sterkte.. liefs |
|
Sifra.K: | Vrijdag, januari 06, 2006 21:55 |
Mooi Liefs, Sifra |
|
dishesqueen: | Vrijdag, januari 06, 2006 21:02 |
mooi gedicht,goed geschreven! | |
Auteur: just a little girl in a big world | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 06 januari 2006 | ||
Thema's: |