switi lobi: | Zaterdag, januari 07, 2006 21:09 |
Heel lief en gevoelig geschreven....liefsliefs...switi lobi | |
wolkie: | Zaterdag, januari 07, 2006 13:22 |
Heel mooi geschreven Ik hoop dat dat spook je toch met rust zal laten en jij je kan overgeven aan de liefde! |
|
L.Bert: | Zaterdag, januari 07, 2006 09:11 |
Een geweldig mooi en lief gedicht! Wat een parel, meisje! | |
I, Lucifer: | Zaterdag, januari 07, 2006 01:25 |
[vervolg 2] als je er niet uitkomt mag je me mailen of toevoegen op MSN. [het aangegeven adres] liefs, Luc. |
|
I, Lucifer: | Zaterdag, januari 07, 2006 01:24 |
[vervolg] Soms moet je vechten tegen je diepste angsten. Om ze te ver- drijven moet je ze recht in het gezicht zien, in je handen spuwen en het gevecht aangaan. En wat ook nog weleens helpt, is heel hard tegen dat spook schreeuwen dat je niet bang voor hem bent. Geloof me. Het spook is banger voor jou dan jij voor hem. wat ik daarmee bedoel? just think about that ;-) en als je er niet uitkomt mail je maar of vo |
|
I, Lucifer: | Zaterdag, januari 07, 2006 01:22 |
damn.... net de film The Patriot gezien, liep nog tegen de Engelsen te vechten voor een vrij Amerika [in mijn verbeelding dan] was totaal vergeten wat er woensdag- en donderdagavond gebeurde maar dit gedicht is wel weer een hele ontgoocheling al kan ik het nog steeds niet geloven. schitterende verwoording van een gevoel dat ik lijk te kennen maar ook weer niet. |
|
Auteur: Meisje met de parel | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 07 januari 2006 | ||
Thema's: |