vava.....
de kanker heeft het gedaan
de kanker heeft je van me weggenomen
lieve vava
ik mis je
ik wil bij je zijn
ik wil schuilen in je armen
ik mis je verschrikkelijk
het is nu al negen jaar
en nog denk ik dagelijks aan je
dagelijks kijk ik je aan
op de foto in mijn kamer
en dan denk ik aan de tijd van vroeger
dat je met me speelde
dat je met me lachte
dat je met me praatte
jou kon ik alles vertellen
en jou wil ik nu bij me
ik heb je nodig
maar de kanker heeft je weggenomen
ik mis je vava
en ik hou nog steeds van je
de kanker heeft je van me weggenomen
lieve vava
ik mis je
ik wil bij je zijn
ik wil schuilen in je armen
ik mis je verschrikkelijk
het is nu al negen jaar
en nog denk ik dagelijks aan je
dagelijks kijk ik je aan
op de foto in mijn kamer
en dan denk ik aan de tijd van vroeger
dat je met me speelde
dat je met me lachte
dat je met me praatte
jou kon ik alles vertellen
en jou wil ik nu bij me
ik heb je nodig
maar de kanker heeft je weggenomen
ik mis je vava
en ik hou nog steeds van je
Reacties op dit gedicht
| Karel Brits: | Vrijdag, november 02, 2001 15:45 |
| Ik ben er even stil van ... Jullie moeten een mooie band gehad hebben. Knuffel, Karel |
|
| Steven Vermeulen: | Maandag, oktober 29, 2001 10:14 |
| het is fijn te weten dat hij nog steeds een speciaal plaatsje heeft in je hart. Ik ben er zeker van dat jij over je waakt. | |
Over dit gedicht
| Auteur: dotje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||