Jouw ticket naar de dood.
Een schreeuw om hulp,
een hoge en luide,
maar toch een kwetsbare stem.
Het gevoel van leven,
ervaren door een krassend mes.
Betekenis van jezelf geven,
een gevoel apart.
Het eeuwige leven,
heb jij met beide handen gegrepen.
Ik reikte naar je uit,
maar je nam het niet aan.
Je nam een besluit
en dat was dat je moest gaan.
Ik heb je onlangs nog gesproken
en je zei dat je terug leven wou..
Maar uiteindelijk,
kreeg ik te horen,
dat jij een ticket naar de dood hebt genomen..
een hoge en luide,
maar toch een kwetsbare stem.
Het gevoel van leven,
ervaren door een krassend mes.
Betekenis van jezelf geven,
een gevoel apart.
Het eeuwige leven,
heb jij met beide handen gegrepen.
Ik reikte naar je uit,
maar je nam het niet aan.
Je nam een besluit
en dat was dat je moest gaan.
Ik heb je onlangs nog gesproken
en je zei dat je terug leven wou..
Maar uiteindelijk,
kreeg ik te horen,
dat jij een ticket naar de dood hebt genomen..
Reacties op dit gedicht
| jeske: | Maandag, december 24, 2001 14:06 |
| wat erg voor je, het is een prachtig gedicht | |
| mariel: | Zaterdag, december 22, 2001 15:59 |
| ik vind het een heeel erg mooi gedicht.... ik ben 14 jaar oud en een paar weken geleden heeft een vriendin van mij ook zelfmoord gepleegt.. ik sprak er mer haar vlak voordat ze het heeft gedaan nog over en ze zei tegen mij dat ze het niet meer zou doen, maar ze heeft het toch gedaan... heel mooi gedicht!!! heel veel iefs mariel | |
| Hans Winter: | Dinsdag, oktober 30, 2001 00:55 |
| Soms is liefde iemands tegenstander zijn. Knap dat je gebleven bent. |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, oktober 30, 2001 00:54 |
| Ik reikte naar je... dat is soms het enige wat je kunt doen, het antwoord daarop heb je niet in de hand. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Navilana | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||