Bedaren van angst
Bedaren
Zonnegloed zo ongekend
in momenten van twijfel en angst
de logica zo onbekend
in die momenten duurt het langst
En vleugje lucht ontsnapt
en je kan weer vrijuit ademhalen
de greep van angst verslapt
en je komt weer tot bedaren
Acties snellen door je hoofd
de juiste is nog niet te vatten
je bent nog enigszins verdoofd
en je hoofd zit vol met watten
Geleidelijk krijg je je visie terug
gedachten zitten vol gevaren
realiteit ging immers iets te vlug
maar je ziel wist te bedaren
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||