Nog altijd bij me.
Nog altijd bij me.
Iedere dag sta ik een moment stil.
Alles om me heen lijkt niet te bestaan.
Mijn gedachten zijn dan alleen nog maar bij jou.
Ik besef dan iedere keer wat ik wil.
Ik heb geprobeerd je te verbannen.
Te verbannen, uit het diepste van mijn hart.
Maar wanneer ik denk dat ik jou ben vergeten.
Word ik geconfronteerd met jou bestaan.
Wat krijg ik het dan warm van binnen.
Zal mijn liefde voor jou ooit over gaan?
Laura, ik mis je.
Reacties op dit gedicht
| R.E.M: | Zaterdag, december 02, 2006 15:01 |
| Die liefde zal altijd blijven bestaan maar je kan best op zoek gaan naar andere meisjes en als ze dan nog niet uit je kop geraakt moet je maar is gaan nadenken hoeveel ze voor u betenkt wat je met haar wil vriendschap , meer , of is het de liefde van je leven ? | |
| chocaatje: | Zondag, januari 08, 2006 20:22 |
| Jeetje sterkte ermee.Liefs mieke | |
| *jessica*: | Zondag, januari 08, 2006 20:13 |
| zo iemand blijft altijd in je hart... mooi geschreven liefss |
|
| x__PrinCes: | Zondag, januari 08, 2006 20:12 |
| je kunt nooit iemand vergeten die in je leven is gekomen.. dat zou ook slecht zijn.. wel mOoi verwOord!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Deus et Dominus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||