onbeantwoorde liefde...
De dag was er,
maar het moment niet.
Het was anders dan ik gehoopt had,
maar nog steeds goed.
Jou ogen vonden niet de mijne,
en mijn handen raakte niet de jouwe.
Ik heb lang getwijfeld,
als ik het zou proberen of niet.
Toch heb ik het niet gedaan,
waarom niet...?
Omdat ik deze vriendschap niet stuk wil...
Omdat jij geen signaal gaf...
Ik weet niet waarom,
ik weet alleen,
dat ik niet weet,
wat ik ga doen.
Ik weet dus eigenlijk niets,
zelfs niet wat jij over mij denkt.
Maar zolang je het niet zegt,
blijft mijn liefde onbeantwoord...