zwemmen: epiloog
Zwemmen verleer je nooit,
denk ik, terwijl ik doelbewust
de handdoek af werp als een deken
en resoluut de rand opzoek;
zonder brilletje evenwel
want naar de kant kijken doet pijn
en zou onze harten te veel steken.
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Woensdag, januari 11, 2006 20:45 |
| Ik voel hier geen humor bij. Eerder herkenning ? Zwemmen verleer je nooit ... maar de slagen worden anders ? veel liefs ana |
|
| kimW: | Dinsdag, januari 10, 2006 10:46 |
| als je de kant opklimt... kijk je dan uit? Het kan glad zijn... x |
|
| chocaatje: | Maandag, januari 09, 2006 23:11 |
| ja laat je brilltje maar af.Knuf mieke | |
| Tika: | Maandag, januari 09, 2006 20:11 |
| HAHAHAHAHA zo kan het ook ja... heb je weer een gedicht extra op je naam WHAHAHAHAHAHAHA sorry..ik ben aan tateren.. nou kus dan maar? kus! Tika |
|
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||