Voorgeschiedenis:

Er was er een prinsesje
haar stiefmoe was secreet.
de vreselijk jaloers was
en aan magie deed.

Die zat vaak voor haar spiegeltje
en lulde met dat ding
wat altijd over schoonheid
en mooier wezen ging.

Ze vroeg dan aan de spiegel
oh spiegel maak mij blij
zeg dat er geen mooier is
mooier nog als mij.

De spiegel sprak tot haar terug
ach beste koningin
sneeuwwitje is de mooiste
dus slijmen heeft geen zin.

Ik ga je niet vertellen
dat jij de mooiste bent
dat zal een ieder weten
die sneeuwwitje kent.

De koningin werd woest daarop
ze werd ontzettend kwaad
dat mens begon te krijsen
en stond heftig op haar naad.

Ze sprak toen tot een jager
dat mokkel moet naar God
zodat dan deze koningin
weer de mooiste wordt.

De jager nam sneeuwwitje
met hem naar het bos
maar ach hij kon niet doden
hij liet haar daarom los.

Hij zei ga jij maar rennen
doe dat nu maar vlug
en blijf nu bij dat loeder weg
en kom nooit meer terug.




Sneeuwwitje ging aan het rennen
en dwaalden in het rond
waarna ze na een tijdje
een heel leuk huissie vond.

Het huissie was verlaten
er was nu niemand thuis
het was een grote bende
in dat kleine huis.

Sneeuwwitje pakte schoonmaak spul
waaronder dweil en zeem
en dacht als ik eens poetsen ga
en ook de stof afneem.

Ze vroeg ook bij haar eigen
van wie zou dit al zijn
de bedjes en de stoeltjes
zijn zo ontzettend klein.

Toen ons grietje klaar was
met al bijeen te rapen
dacht ze “dat knap lekker op
ik ga nu even slapen.”

Vervolg He ho he ho

Ze kwamen van hun werk
en liepen saam te zingen
over samen werken
en wat andere dingen.

Ze schrokken zich het lazarus
de zeven kleine mannen
want alles glom nu bij hen thuis
zelfs de oude pannen..

Ze gingen snel op onderzoek
met hamer en houweel
Grumpy liep wat achteraan
die keek van nijd weer scheel.

Zo vonden zij sneeuwwitje
die daar te slapen lag
waarvan een ieder dwergje
die meid haar schoonheid zag.




Grumpy ging staan klagen
wat moet ik met zo’n meid
dat mokkel hoort hier heel niet
ik wil die griet hier kwijt.


Sneeuwwitje sloeg haar ogen op
en keek de dwergen aan
die heftig gingen blozen
en rond haar kwamen staan.

Zo was het al heel spoedig
geheel weer koek en ei
sneeuwwitje mocht daar blijven
en hoorde er nu bij..


Stiefmoe zetten zich
weer voor de spiegel neer
en zei mijn toffe spiegel
ben ik de mooiste weer.

De spiegel zei mijn koningin
je bent een lekker wijf
ondanks dat ik fan
van sneeuwwitje blijf.

De koningin die riep heel fel
oh spiegel hou je kop
voor dat ik je grijpen ga
en in de glasbak stop.

De koningen dacht even na
hoe moet dit verder gaan
ik moet wat gaan bedenken
die griet die moet eraan.

Ze dacht dit gaat vanzelf
ik maak me niet zo sappel
ik kan dat grietje pakken
met een mooie appel.

Ze vermomde zich als oude vrouw
die met appels liep met venten
die je van haar kopen kon
voor een enkele centen.



Ze kwam toen bij het huis
van sneeuwwitje aan
en zei ik heb een appeltje
om aan te happen gaan.

Sneeuwwitje keek eerst angstig
een beetje in het rond
maar dacht zo’n lekker appeltje
is toch wel gezond..


De dwergen waren uitgewerkt
en kwamen weer naar huis
en dachten wat een stilte
is het bij ons thuis.

Zo vonden zei sneeuwwitje
het was toch echt te zot
door een stukkie appel
achter in haar strot.

Ze werden zo verdrietig
waaraan geen einde was
ze maakte voor dat meissie
een mooie kist van glas.

Daar lag zij zacht te rusten
met een blos op haar gelaat
terwijl er steeds een dwerg is
die daar te kijken staat..



Er reed toen plots een prins voorbij
daar in dat diepe bos
die dacht zo’n lekker meissie
waarom is die de klos.

Hij dacht zo’n grietje zoek ik
zo lang als dat ik leef
als ik nu dat mokkel
eens een kussie geef.

Hij pakte haar toen teder vast
en gaf sneeuwwit een zoen
die haar ogen gingen knipperen
ze ging het toen weer doen.


De dwergen die dansten
die waren reuze blij
de prins zei tot sneeuwwitje
jij bent wel wat voor mij.

Ze ging toen bij de prins
achterop het paard
op weg naar een nieuw leven
en een huis en haard.

En ze leefde nog lang en gelukkig

Seipie