Uit het dagboek van een dwaler
Zoek ik geesten waar mijn voeten vermalen
zand tot klein gruis, blijft steken tussen nagels
verlang ik naar een thuis, die ik nooit had
want al zoekende zal ik eeuwig verdwalen
Voelen mijn ogen prikkelingen van zout
in stormwinden waar jij zo van hield
waar wij als kleine kinderen speelden
en speelgoed deelden, zoek ik verder
Begrip is maar relatief betrekkelijk
jou begrijpen kan ik niet, nimmer
kan jij je nog aan mij vergrijpen
verdriet in de ziel van dit bestaan
- En ik smeekte je nog op te houden
…
Rachel
*zwarte schaduw*: | Woensdag, januari 11, 2006 10:29 |
diep rakend gedicht. prachtig geschreven! kusje zwarte schaduw |
|
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 10 januari 2006 | ||
Thema's: |