Hallucinatie
Kom, man zonder zede,
dans met me zonder rede
in de nacht die fictie heet.
De vlinder kruipt
en de rups vliegt.
Mijn keel trekt tesamen,
en ik schreeuw om Amen,
maar veelal om adem.
dans met me zonder rede
in de nacht die fictie heet.
De vlinder kruipt
en de rups vliegt.
Mijn keel trekt tesamen,
en ik schreeuw om Amen,
maar veelal om adem.
Reacties op dit gedicht
| Hulud: | Maandag, maart 06, 2006 20:57 |
| Hee, een latere inzending? Hoe dat zo? Ik kende hem natuurlijk al... :p |
|
| SuperKomet: | Zondag, februari 12, 2006 16:05 |
| In amper drie zinnen trek je meer adembenemende mist van mysterie op rond dit gedicht dan het aantal woorden dat het bevat. Nice job! | |
