bange droom
Zachtjes kabbelt het water,
alles is nog rustig en vree,
dan steekt er een harde wind op,
en veroorzaakt een woeste zee.
Golven zo hoog als de huizen,
slaan zich stuk op het zilte strand,
't is net of ik opeens,
in een nachtmerrie ben beland.
Ik zet het op een lopen,
en kijk angstig om me heen,
niemand om me te beschermen,
'k ben echt helemaal alleen.
Ik probeer heel hard te gillen,
maar er komt niets uit mijn keel,
hoe kom ik hier weer uit,
welk lot word nu mijn deel?
Dan hoor ik toch een stem,
er wordt aan mij geschud,
word jij eens even wakker,
je hebt lang genoeg gedut!!
pff,'t was maar een droom!
*fictie*
10-01-2006
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||