Allemaal problemen..
Ik wou dat ik ze weg kon nemen..
Alles wat ik ook probeerde..
Maar nee mijn oplossingen waren de verkeerde..

Het is jou beslissing..
Ik wou dat je maar niet ging..
Waarom doe je mij dit aan..
Ik wou je niet zomaar laten gaan…

Elke keer was je zo afwezig..
Zo erg met je zelf bezig..
Ik kon er ook niet meer tegen..
Ga je nu echt zelfmoord plegen …

Ja hoor..Je ligt op jou speciale plek..
Op je pols een steeds groter wordende bloedvlek..
Als teken dat je voor altijd in mijn hart zal dwalen..
Zal ik onze mooie herinneringen blijven herhalen..

Daar lig je dan, gekronkeld op je zij..
Ben je dan nu eindelijk blij..
Een nachtmerrie voor mij, een droom voor jou..
Wist je dan niet .. dat ik je missen zou…

Het voelt zo rot..
Ik ga er nu gewoon aan kapot…
Ik wordt er steeds weer aan herinnert..
Het journaal, op school..wanneer word het is vermindert..

Voor het laatst gaf ik je een zoen..
Verder wist ik niet meer wat ik moest doen..
Dit is wat je gelukkig maakt en wat je wou..
Als je maar weet dat ik voor altijd van je hou..