geen titel
´n doodse stilte omringt mij
verloren in een zee van zwart
enkel die woorden van pijn
ze zijn de tranen van smart
een rivier van zuiver tranen
krabbelend door het duister heen
zich een weg naar buiten banen
maar ik maak mijn hart van steen
ik kan mijn verhaal niet vertellen
er zijn ook geen oren naar
maar de pijn is aan het kwellen
het is mij allemaal te zwaar
ik voel mij hopeloos verloren
zo eenzaam en alleen
was ik maar nooit geboren
dan was al mijn pijn heen
was ik maar nooit geboren
dan was al die pijn, er geen.
Reacties op dit gedicht
| anketje: | Zondag, maart 19, 2006 20:36 |
| nee nee grote broer van mij.Als jij nooit geboren waart,wie was dan mijn voorbeeld. maar gelijk nele al zei:pijn kan je delen. ook je kleine zusje wil/kan een luisterend oor bieden als het nodig is. wens je veel geluk met alles! knuffs je zusje |
|
| nelebees: | Woensdag, januari 18, 2006 22:56 |
| pijn kan je delen lieverd, gedeelde is er geen. je bent er! en gelukkig ook maar:) 'k zal regelmatig ne keer pitsen om te kijken of je nog echt bent en een zoen geven om pijn te verzachten:) dan moet je je niet meer zo voelen:) ben blij dat je 't deelt... |
|
| moongirl1982: | Woensdag, januari 11, 2006 20:51 |
| ik ben blij dat je er bent en dat ik je gedichten kan lezen en ik wil een luisterend oor voor je zijn, groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xera | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||