Kazan
Mijn hart lijkt wel gebroken, mijn ziel wel verscheurd. Hoe kan je zoiets overkomen, waarom jij mijn trouwe vriend ?
Je bent mijn beste vriend en nu ben je ziek. We delen alles samen, elk verdriet, elk geluk. Je bent er steeds voor me als ik thuis kom, zo vrolijk en zo lief.
Je troost me in mijn slechte dagen met een gemeende knuffel en een lik. Nu weet ik dat onze tijd samen is aan het verkorten, je geeft het langzaam op.
Mijn tranen kan ik niet meer bedwingen, ik ga hier vanbinnen stilaan kapot. Schat jij bent mijn leven en dat zal altijd zo zijn.
Vergeten doe ik je nooit, want jij maakt mijn hart telkens weer blij. Je doet mij mijn zorgen vergeten. Je bent uniek en speciaal.
Kazan, ik hou van jou en niemand kan je ooit vervangen. Je wordt de mooiste engel en krijgt dan ook de mooiste plaats.
Ik zal je nooit laten lijden, ook al doet deze zin me pijn. Je verdient het beste, want er is er maar zo één als jij.
svenneke: | Maandag, januari 23, 2006 18:15 |
echt schoon geschreven en heb er werkelijk een traan bij gelaten. geef kazan ne knuffel van me en sterkte hé meid groetjes Sven | |
hiljaa: | Donderdag, januari 12, 2006 09:44 |
triestig met mijn hond aan mijn voeten gelezen! sterkte! knufliefs--hiljaa-- |
|
Gert: | Woensdag, januari 11, 2006 23:06 |
Hier ben ik stil van. Zo verdrietig. Ik wens je zoveel sterkte!! Gevoelig mooi geschreven. Ga meteen mijn (bejaarde) hond een hele dikke knuffel en kus geven. Liefs, Gert |
|
Auteur: Lief muilke | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 11 januari 2006 | ||
Thema's: |