Mijn nieuw begin
door straten versleten,
door bergen vergaan,
loop ik op mijn hielen,
door dit zielige bestaan
met vingers gekruist,
en mijn nagels gescheurd,
beklim ik mijn bergen,
alles krijgt zijn kleur
aangekomen op plek,
met een uitzicht zo schoon,
kijk ik naar het heden,
naar alles wat ik droom
met verleden op mijn rug,
weersta ik de zwakte in mij,
met het heden in zicht,
veeg ik het negatieve opzij
door bergen vergaan,
loop ik op mijn hielen,
door dit zielige bestaan
met vingers gekruist,
en mijn nagels gescheurd,
beklim ik mijn bergen,
alles krijgt zijn kleur
aangekomen op plek,
met een uitzicht zo schoon,
kijk ik naar het heden,
naar alles wat ik droom
met verleden op mijn rug,
weersta ik de zwakte in mij,
met het heden in zicht,
veeg ik het negatieve opzij
Reacties op dit gedicht
| -FaAntJe-: | Donderdag, januari 12, 2006 15:42 |
| Goede instelling:) Super gedicht!! |
|
| Reiger: | Donderdag, januari 12, 2006 14:05 |
| Erg mooi.... | |
| Gert: | Donderdag, januari 12, 2006 09:58 |
| Kijk dit bedoel ik! Goed zo mister, ben trots op je.;) Liefs, Gert |
|
| pluk de sterren: | Donderdag, januari 12, 2006 04:32 |
| Oooooh mooi gedicht groetjes | |
Over dit gedicht
| Auteur: pascalcox | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||