het besef
de lucht is donker,grauw
het zal zo wel gaan stormen
maar ik zit hier veilig bij jou
en zie
hoe de wolken vervormen
buiten gaat de wind tekeer
alles is nu duister
mijn hoofd op jou schouder
ogen gesloten
en ik luister
in dit geweldige onweer
zijn wij ontzettend klein
hoe mooi een moment van stilte
het besef
om bij jou te zijn
het zal zo wel gaan stormen
maar ik zit hier veilig bij jou
en zie
hoe de wolken vervormen
buiten gaat de wind tekeer
alles is nu duister
mijn hoofd op jou schouder
ogen gesloten
en ik luister
in dit geweldige onweer
zijn wij ontzettend klein
hoe mooi een moment van stilte
het besef
om bij jou te zijn
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, januari 12, 2006 10:31 |
| Heel lief gedichtje! Liefsliefs, fijne dag! switi lobi |
|
