Nooit
Ik was niet wat jij ooit was
steentjes vervormen zich in streepjes
streepjes opweg naar huis
te snel om te kunnen tellen
te langzaam om bij jou te zijn
de muziek zo hard dat ze mijn gedachten verdoven
verdoofd om te vergeten
te vergeten
dat jij van mij houd
wakker met een bonkend hoofd, niet meer verdoofd
wetend dat je van mijn houd, altijd die gedachte in mijn hoofd
steentjes vervormen zich in streepjes
streepjes opweg naar huis
te snel om te kunnen tellen
te langzaam om bij jou te zijn
de muziek zo hard dat ze mijn gedachten verdoven
verdoofd om te vergeten
te vergeten
dat jij van mij houd
wakker met een bonkend hoofd, niet meer verdoofd
wetend dat je van mijn houd, altijd die gedachte in mijn hoofd
Reacties op dit gedicht
| letmebeanangel: | Donderdag, februari 23, 2006 12:24 |
| JIj hebt zo veel lef tegen mij te zeggen dat ik alles depresief in ziet, als je mense niet kent moet je je zelf de mond snoere! | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, januari 12, 2006 19:35 |
| mooi groetjes Dirk |
|
| switi lobi: | Donderdag, januari 12, 2006 10:09 |
| Erg mooi! Liefsliefs, switi lobi | |
| hiljaa: | Donderdag, januari 12, 2006 08:56 |
| hopelijk is het bonkend hoofd niet te erg! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Innerchild: | Donderdag, januari 12, 2006 08:54 |
| Bijzonder mooi ! Liefs, Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gina Bakker | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||