de God van toeverlaat
De God van toeverlaat
je was de God
van toeverlaat
van hoop in slechte tijden
beloofde ons
een hemelplaats
voor het doorstaan
van het aardse lijden
we geloofden Hem
leefden in een
mateloos vertrouwen
op goed en slecht
kon je nog bouwen
we deden alles
voor elkaar
je bent verloren
in de drukte geen
erelid van ons gezin
we bidden soms
nog voor het eten
meer uit gewoonte
dan als goed begin
als alle wegen
lijken afgesloten
en het licht verdwijnt
dan pas kijken
we naar boven
of Jij er bent
aan ons verschijnt
wil melker
12/01/2006
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, januari 12, 2006 20:15 |
| schrijf de kleinen tot aan een groter verhaal, waarin ze mee mogen spelen, geef hen verbaal de beelden te delen. groetje, hans |
|
| hiljaa: | Donderdag, januari 12, 2006 19:38 |
| het is waar dat we alleen echt gaan bidden als we in de miserie zitten! knufliefs--hiljaa-- |
|
| mamsiemomo: | Donderdag, januari 12, 2006 17:49 |
| Hij is er wel, al zie je hem niet! Liefs, Mo | |
| remie: | Donderdag, januari 12, 2006 17:24 |
| graaf eens diep in je hart, dan voel je Hem, hij verlaat je nooit....liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||