Moeder 1
Waar u sliep, hing ik;
waar u liep, ging ik.
Achter uw navel groeide ik aan de streng, die
er nu niet meer is.
Uit uw kalk en uw sappen ben ik geworden:
groeiend in uw grot, die ik, jong, te jong,
niet wilde verlaten
en toch verliet
toen u riep.
Toen u schreeuwde, ging ik
door een droom-nauwe gang
naar uw moederschoot,
tegenspartelend
en snikkend,
de maatschappelijke doolweg
tussen mij
en de dood
op.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Huub Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||