Toen de wereld nog mooi was
Toen de wereld nog mooi was
toen de wereld nog mooi was
ondanks het ijzeren gordijn
olicrisis en wapenwedloop
de oorlog onzichtbaar en koud
kinderen nog kinderen konden zijn
kralen rijgen bij het venster
met pantoffeltjes en warme zorgen
terwijl buiten de regen viel
jij maakte het gezellig
en ik voelde me geborgen
de gaten in mijn maillot gevallen
jij had een tube met geel poeder
ik was nog zo klein en
had eeuwig zo willen blijven
dan had ik nu nog mijn moeder
toen de wereld nog mooi was
ondanks het ijzeren gordijn
olicrisis en wapenwedloop
de oorlog onzichtbaar en koud
kinderen nog kinderen konden zijn
kralen rijgen bij het venster
met pantoffeltjes en warme zorgen
terwijl buiten de regen viel
jij maakte het gezellig
en ik voelde me geborgen
de gaten in mijn maillot gevallen
jij had een tube met geel poeder
ik was nog zo klein en
had eeuwig zo willen blijven
dan had ik nu nog mijn moeder
Reacties op dit gedicht
| nachtegaal: | Vrijdag, januari 13, 2006 11:49 |
| tja, lieverd moeders gaan altijd te vroeg en wij, kinderen, zijn ook altijd veel te snel groot zegt oma liefs, vogel |
|
| Artifex: | Donderdag, januari 12, 2006 21:04 |
| Sorry, moet natuurlijk "oliecrisis" zijn. | |
| Mathilde: | Donderdag, januari 12, 2006 20:57 |
| ...weet niet wat te zeggen... liefs, mathilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||