Bloed in het maanlicht
Het is koud,
ik ben helemaal alleen,
niemand om me te troosten,
Niemand om me heen.
Ik lig hier op mijn bed, het is donker buiten,
alleen een beetje maanlicht schijnt door de ruiten.
Er zit bloed op mijn handen,
het is al gestold,
en tranen van verdriet komen uit mijn ogen gerold.
Ik voel mijn hart trager gaan kloppen,
hij kan elk moment gaan stoppen.
Voor de laatste keer schreeuw ik heel hard,
en dan wordt het ineens voor mijn ogen zwart.
ik ben helemaal alleen,
niemand om me te troosten,
Niemand om me heen.
Ik lig hier op mijn bed, het is donker buiten,
alleen een beetje maanlicht schijnt door de ruiten.
Er zit bloed op mijn handen,
het is al gestold,
en tranen van verdriet komen uit mijn ogen gerold.
Ik voel mijn hart trager gaan kloppen,
hij kan elk moment gaan stoppen.
Voor de laatste keer schreeuw ik heel hard,
en dan wordt het ineens voor mijn ogen zwart.
Reacties op dit gedicht
| QueenBee: | Vrijdag, januari 13, 2006 16:41 |
| Noekkieeeeeee.. =) Hij is echt super mooi.. hoop toch niet eccht dat dit waar is hea.. wjnmk! hvj ellen | |
| Moonbay: | Donderdag, januari 12, 2006 21:04 |
| en alweer een geweldig gedicht anouk... 'er zit bloed op mijn handen, het is al gestold. En tranen van verdriet komen uit mijn ogen gerold' prachtig=D | |
Over dit gedicht
| Auteur: NoEwk | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||