Verloop
Ochtend:
nieuwe dag vol nieuw licht,
uitgeruste ziel na stille slaap.
Ik raap vol energie
de nieuwe dag,
en neuriënd,
een glimlach op 't gezicht,
ruik ik verrukt de ochtendlucht.
Maar 's avonds
keer ik zwijgzaam naar mijn huis.
Mijn energie is op,
mijn lichaam moe,
mijn ziel is lusteloos.
Het diep verlangen naar het wonder
stierf vandaag.
Ik merkte weer te laat
hoe snel zo'n nieuwe dag vergaat
en voel nog slechts
het trekken van mijn lege maag.
Reacties op dit gedicht
| greendream: | Dinsdag, februari 07, 2006 20:47 |
| Heel erg mooi begin... maar laatste deel ook erg begrijpelijk! Liefs, Francis |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huub Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||