Geen vrienden
'Ik zit hier met een heel huis vol'
Met zulke confrontaties gaat er iets los in mijn bol
Ik zit met mijn ouders thuis
Het is zo stil als een muis
Rust heb ik nodig
Maar dit gevoel is zo overbodig
Ik ken zo veel mensen
Maar ik heb geen vrienden
Eigen vrienden, een van mijn toekomstwensen
Jarenlang die dromen
Ooit zal het er van komen
Dan zit mijn huis eens vol
En heb ik de grootste lol
Met zulke confrontaties gaat er iets los in mijn bol
Ik zit met mijn ouders thuis
Het is zo stil als een muis
Rust heb ik nodig
Maar dit gevoel is zo overbodig
Ik ken zo veel mensen
Maar ik heb geen vrienden
Eigen vrienden, een van mijn toekomstwensen
Jarenlang die dromen
Ooit zal het er van komen
Dan zit mijn huis eens vol
En heb ik de grootste lol
Reacties op dit gedicht
| opgever: | Zaterdag, maart 18, 2006 19:52 |
| Ik begrijp je heel goed. Ik heb zelf zeven maanden gedacht dat ik geen vrienden had. Veel sterkte, ze zullen wel komen. Groetjes raissa |
|
| *sunrise*: | Zondag, januari 15, 2006 18:57 |
| Ik begrijp je verdriet. Ik herken het zo goed. Heb zelf ook totaal geen vrienden. Omdat ik niet van praten hou. Maar ik weet dat ik ooit, op wat voor manier dan ook, iemand leer kennen die mij zal begrijpen. Denk daar maar eens aan, ooit zal jouw huis vol zitten. Gewoon blijven volhouden! Liefs, Moniek |
|
| Flame: | Vrijdag, januari 13, 2006 22:36 |
| doe ik ook, er zit ook nog een lang verhaal vast, maar bedankt! | |
| Gert: | Vrijdag, januari 13, 2006 22:30 |
| Hou vast aan dat geloof, en werk er zelf ook aan, want ze komen niet vanzelf aanwaaiën. Komt vast wel goed dan. Groet, Gert |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Flame | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||