Alleen
Alleen
in een duister hol
opgesloten in je eigen herinneringen
Je ziet mensen huilen...
om jou
je wil ze zeggen ik ben hier
droog je tranen
Je wilt ze aan raken
en met hun praten
en hun tranen drogen
je wilt ze troosten
Je wilt weg uit dit hol
niet meer opgeslote zijn
weg uit het duister
Je bent alleen
ook al kan je iedereen zien
elke dag wordt het duidelijker
De angst om zelf te sterven
is doordringent
en ongewilt
Je wilt terug zijn bij je familie en je vrienden
niet meer alleen zijn
en zeker niet voor eeuwig
in een duister hol
opgesloten in je eigen herinneringen
Je ziet mensen huilen...
om jou
je wil ze zeggen ik ben hier
droog je tranen
Je wilt ze aan raken
en met hun praten
en hun tranen drogen
je wilt ze troosten
Je wilt weg uit dit hol
niet meer opgeslote zijn
weg uit het duister
Je bent alleen
ook al kan je iedereen zien
elke dag wordt het duidelijker
De angst om zelf te sterven
is doordringent
en ongewilt
Je wilt terug zijn bij je familie en je vrienden
niet meer alleen zijn
en zeker niet voor eeuwig
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: TeaLeaf | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||