verlies...
Een onverwachte traan
Druppend langs mijn kreet
Snikken in de duister
Dat langzaam aan je vreet
Het laatste streepje zonneschijn
Sluipt zachtjes uit je leven
En je blijft alleen achter
Met de pijn die was gebleven
Druppend langs mijn kreet
Snikken in de duister
Dat langzaam aan je vreet
Het laatste streepje zonneschijn
Sluipt zachtjes uit je leven
En je blijft alleen achter
Met de pijn die was gebleven
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *LuLu* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||