Redder
Soms lijk je te vallen en zie je zelf geen weg terug meer
Zomaar uit de lucht
Op weg naar de bodem, dat harde einde van je val
Soms heb je geluk en kom je iemand tegen die je terug omhoog trekt
Een soort parachute
Of iemand die je opvangt, je matras speelt
Ik had geluk, ik ben gelukkig
Hij sleept me mee
Duwt me in de juiste richting, helpt me als ik er niet uitkom
Ik had het gevoel dat ik maanden opgesloten had gezeten
Alleen in een donkere kamer
Tot hij weer licht door de ramen liet komen en bij me bleef...
Reacties op dit gedicht
| Boroy: | Woensdag, september 20, 2006 19:49 |
| heey masq je bent eten nu maar wilde zeggen dat ik je gedichten erg mooi vind ben blij dat ik ze hier kan lezen kusje boroy/jordy |
|
| Masquerade: | Zaterdag, januari 14, 2006 17:09 |
| Dankjewel. | |
| switi lobi: | Zaterdag, januari 14, 2006 16:46 |
| Heel mooi... liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Masquerade | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||