Gert: | Zaterdag, januari 14, 2006 21:14 |
Tja... kon dat maar hè... Liefs, Gert |
|
kirstee: | Zaterdag, januari 14, 2006 20:35 |
dankje voor je reactie.. :) Ik wens je heel veel sterkte met je nichje.. echt, heel veel sterkte... Mooi en goed gedicht,, kirsten |
|
Sandra Bot: | Zaterdag, januari 14, 2006 18:01 |
Dankjewel Jannie maar er is helaas nog niks voor,het wordt nog niet eens officieel erkend als ziekte. Medicijnen zijn er dus ook nog niet.Het enige wat ze kan doen is haar leven enigzins aanpassen.Maar als ze bv naar een feestje gaat is ze de dagen erna uitgevloerd en kan ze bijna niks meer.En dan ben je 22. :-( |
|
opgever: | Zaterdag, januari 14, 2006 17:26 |
Zo erg van je nichtje. Je energie kan je aan haar niet geven. Maar het belangrijkste is voor jou en voor haar dat je er bent voor haar. Dat is echt belangrijk. Dat zij weet dat je om haar heeft en dat ze op jou kan rekenen en steunen. Groetjes raissa |
|
Jannie Hoogendam: | Zaterdag, januari 14, 2006 17:13 |
Dat is heel naar joh, is er geen remedie voor? Mijn zoon heeft pfeiffer maar heeft zijn leven beetje aangepast en gaat nu goed Liefs ps. Misschien vergelijk ik appels met peren..? Jannie |
|
Auteur: Sandra Bot | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 14 januari 2006 | ||
Thema's: |